De ziekte van Paget beter leren kennen: symptomen, oorzaken en behandeling

De ziekte van Paget, of osteitis deformans, is een chronische botaandoening die het abnormale proces van botregeneratie beïnvloedt. Hoewel zeldzaam, beïnvloedt deze ziekte het proces van botgroei en herstel, waardoor botten zwak, broos worden en gemakkelijk breken. Laten we meer over deze ziekte praten:

Source Image by Engin Akyurt from Pixabay

Symptomen van de ziekte van Paget

De symptomen van de ziekte van Paget kunnen variëren afhankelijk van het gebied van het aangetaste bot. Sommige veel voorkomende symptomen zijn::

1. Botpijn: een van de meest voorkomende symptomen van de ziekte van Paget is pijn of pijn in het aangetaste bot. Deze pijn kan variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van de locatie en hoeveel verandering is opgetreden in het bot.

2. Botdeformity: botten aangetast door de ziekte van Paget kunnen onregelmatige groei of misvorming ervaren. Botten kunnen bijvoorbeeld vergroot of gebogen worden, wat kan leiden tot veranderingen in de vorm van bepaalde delen van het lichaam.

3. Stijfheid of beperkte beweging: in ernstigere gevallen kan de ziekte van Paget de beweging van gewrichten in de buurt van het aangetaste bot beperken. Deze stijfheid kan problemen veroorzaken bij het bewegen of het uitvoeren van dagelijkse activiteiten.

4. Botbreuken: botten die structurele veranderingen ondergaan als gevolg van de ziekte van Paget kunnen kwetsbaarder worden en vatbaar voor fracturen. Deze fracturen kunnen optreden zonder significante schade, vooral aan de botten die het gewicht van het lichaam ondersteunen.

5. Vreemde gewaarwordingen of gevoelloosheid: in sommige gevallen kan een persoon met de ziekte van Paget vreemde gewaarwordingen ervaren, zoals tintelingen of gevoelloosheid rond het getroffen gebied.

6. Neurologische complicaties: wanneer botten worden blootgesteld aan druk op zenuwen of andere structuren, kan dit neurologische symptomen veroorzaken, zoals spierzwakte of moeite met het beheersen van plassen en ontlasting.

7. Huid over aangetast bot: de huid over het aangetaste bot kan warm of roodachtig aanvoelen, vooral wanneer er een actieve ontsteking optreedt.

Deze symptomen kunnen zich geleidelijk ontwikkelen of plotseling verschijnen, afhankelijk van de voortgang van de ziekte. Het is belangrijk om op deze symptomen te letten en een arts te raadplegen voor verdere evaluatie bij het ervaren van verdachte symptomen. Vroege diagnose en goed beheer kunnen helpen het risico op complicaties te verminderen en de kwaliteit van leven van mensen met de ziekte van Paget te verbeteren.

Oorzaken van de ziekte van Paget

De exacte oorzaken van de ziekte van Paget zijn nog niet volledig bekend, maar mogelijk beïnvloedende factoren zijn onder meer::

1. Genetische factoren: een familiegeschiedenis van de ziekte van Paget verhoogt het risico van een persoon om de aandoening te ontwikkelen. Genetisch onderzoek suggereert de betrokkenheid van genetische factoren bij het verhoogde risico op de ziekte van Paget.

2. Omgevingsfactoren: hoewel er geen duidelijke omgevingsoorzaak is, zijn factoren zoals blootstelling aan bepaalde virale infecties in verband gebracht met de ziekte van Paget. Bepaalde virussen, zoals het paramyxovirusvirus geassocieerd met de ziekte van mazelen (mazelen), zijn geïdentificeerd als mogelijke triggerfactoren.

3. Veranderingen in het immuunsysteem: sommige theorieën stellen voor dat veranderingen in het immuunsysteem of de immuunrespons een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van de ziekte van Paget. Deze omvatten de mogelijke reactie van het lichaam op bepaalde virale infecties die het proces van botregeneratie beïnvloeden.

4. Leeftijdsfactor: de ziekte van Paget komt meestal vaker voor bij ouderen, hoewel het ook jonge volwassenen kan treffen. Het is waarschijnlijk dat er een verband is met hormonale veranderingen en verouderingsprocessen die het botmetabolisme beïnvloeden.

Hoewel er verschillende theorieën zijn over de oorzaken van de ziekte van Paget, zijn de exacte mechanismen die tot de ontwikkeling van deze aandoening leiden nog steeds het onderwerp van actief onderzoek. De rol van genetische factoren, de omgeving en de complexe interacties tussen deze factoren zijn nog steeds niet volledig begrepen. In dit verband is een aanpak voor het identificeren van risicofactoren en het implementeren van een passende behandeling een belangrijke stap in het beheer van de ziekte van Paget.

Diagnose van de ziekte van Paget

1. Lichamelijk onderzoek: de arts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te zoeken naar fysieke tekenen van de ziekte van Paget, zoals veranderingen in de vorm of grootte van abnormale botten.

2. Bloedonderzoek: bloedonderzoek kan worden gedaan om alkalische fosfatase (ALP) niveaus te meten die vaak verhoogd zijn bij mensen met de ziekte van Paget. ALP is een enzym dat wordt geproduceerd door actieve botcellen en kan wijzen op de aanwezigheid van een reparatieproces of abnormale botvorming.

3. Botbeeldvorming: beeldvorming zoals röntgenfoto 's, CT-scans of MRI' s worden gebruikt om botstructuren in meer detail te zien. Op een röntgenfoto lijkt het aangetaste bot meestal groter en dichter dan normaal bot. Een CT-scan of MRI kan een gedetailleerder beeld geven, vooral om complexere botten te evalueren of om te zoeken naar tekenen van complicaties zoals gewrichtsschade of druk op zenuwen.

4. Botbiopsie (zelden uitgevoerd): indien nodig om de diagnose te bevestigen, kan de arts een botbiopsie uitvoeren door een klein monster van het aangetaste botweefsel te nemen dat onder een microscoop moet worden onderzocht.

Behandeling van de ziekte van Paget

De behandeling van de ziekte van Paget is meestal gericht op het beheersen van de symptomen, het vertragen van de progressie van de ziekte en het voorkomen van complicaties. De aanbevolen behandeling is afhankelijk van de locatie, de ernst en de individuele respons op de behandeling. Hier zijn enkele veelgebruikte behandelingsopties:

1. Medicijnen die kunnen worden gebruikt om de ziekte van Paget te behandelen, zijn onder andere: :

• Bisfosfonaten: deze geneesmiddelen worden vaak gebruikt om de activiteit van osteoclasten (botcellen die botweefsel beschadigen) te verminderen en de vorming van nieuw bot te stabiliseren. Voorbeelden van medicinale bisfosfonaten zijn alendronaat, pamidronaat of zoledroninezuur.

• Calcitonine: kan worden gebruikt om de toename van ALP te verminderen en pijn bij sommige patiënten te verminderen.

• NSAID ' s (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen): gebruikt om pijn geassocieerd met de ziekte van Paget te verminderen.

2. Bestralingstherapie: in sommige gevallen wordt bestralingstherapie gebruikt om de symptomen onder controle te houden of om de grootte van het aangetaste bot te verminderen.

3. Chirurgie: noodzakelijk in bepaalde gevallen in het geval van complicaties zoals botbreuken of significante misvormingen. Chirurgie kan orthopedische chirurgie omvatten om beschadigde botstructuur te herstellen.

4. Regelmatige controle: na de diagnose wordt regelmatige controle aanbevolen om de respons op de behandeling te controleren en de aanwezigheid van mogelijke complicaties zoals botbreuk of secundaire botkanker te detecteren.

De behandeling van botpaget moet worden gepersonaliseerd op basis van de aandoening en de individuele reactie op de therapie. Raadpleeg een specialist in orthopedie, reumatologie of endocrinologie om het meest geschikte behandelplan voor uw aandoening te plannen.