Soorten oogziekten en hoe ermee om te gaan

Oogziekte is een gezondheidsstoornis die problemen omringt zoals rode ogen, jeuk, branderigheid, visuele stoornissen, blindheid.

Oogziekten kunnen iedereen en op elk moment treffen. De behandeling is ook divers, sommige genezen op hun eigen, anderen vereisen medische behandeling van een oogarts. Om hierop te anticiperen, moet u regelmatig oogonderzoek doen, zodat oogziekten snel worden gedetecteerd en zo vroeg mogelijk worden behandeld.

Source Image by Paul Diaconu from Pixabay 

Soorten Oogziekten

De oorzaken van oogziekte zijn nog niet bekend voor bepaalde oorzaken. Deze aandoening kan echter worden veroorzaakt door een aantal factoren

Hier zijn een aantal factoren die oogpijn veroorzaken, onder andere:

1. Cataract

Over het algemeen wordt cataract veroorzaakt door oudere factoren, maar het blijkt dat jonge leeftijdsgroepen ook last kunnen hebben van cataract. 

Cataract veroorzaakt door leeftijd is meestal niet erfelijk, maar aangeboren cataract of cataract bij kinderen wordt meestal geërfd van hun ouders.

Bovendien zijn jonge leeftijdsgroepen met systemische ziekten zoals diabetes ook gevoelig voor cataract. Het is gerelateerd aan het glucosemetabolisme bij diabetici dat het metabolisme van de lens beïnvloedt.

De eerste symptomen die cataractpatiënten ervaren, zijn wazige stoornissen tot verminderd gezichtsvermogen. Verder noemde hij de tekenen van mensen die lijden aan cataract, onder andere:

• Wazig zicht, wazig en alsof er een schaduw van wolken of rook is
• Er is een witte cirkel als je naar het licht kijkt
• Helder licht nodig voor lezen of wanneer u onderweg bent
• Moeilijk te zien ' s nachts
• Het zicht wordt wazig, ondanks de verandering in de grootte van de bril
• Vaak van bril of contactlenzen wisselen vanwege ongemak
• De ogen worden erg gevoelig voor licht
• Dubbel zicht
• Kleur vervaagt of heeft de neiging om geel te worden bij het bekijken van een dubbele weergave met één oog

Volgens de oogarts, als de patiënt symptomen ervaart zoals hierboven vermeld, stelde hij voor om onmiddellijk een oogonderzoek te doen aan gezondheidswerkers, met scherp zicht screening.

Cataractonderzoek mag niet te laat zijn. Omdat we onmiddellijk de opacificatie van de visuele as of een plaats voor het binnendringen van lichtstralen moeten openen, zodat de ontwikkeling van het gezichtsvermogen op de juiste manier kan worden bereikt.

2. Glaucoom

Glaucoom erodeert en beschadigt de oogzenuw die het oogzicht ondersteunt, deze oogzenuwbeschadiging kan optreden als gevolg van vochtafzettingen in het oog die de druk in de oogbol verhogen. 

Er zijn twee soorten glaucoom, primair open-hoek glaucoom en gesloten-hoek glaucoom.

Beide kunnen worden veroorzaakt door leeftijd, erfelijkheid, complicaties van hypertensie in het oog, complicaties van diabetes, tot bepaalde oogziekten zoals retinale loslating en retinitis (infectie van retinale ontsteking).

Oorzaken Van Glaucoom

De belangrijkste oorzaak van glaucoom is verhoogde druk in het oog (intraoculaire druk). De druk kan zowel door overmatige productie van oogvloeistof als door obstructie van de afvoer van vloeistof in het oog toenemen. 

Deze druk kan de zenuwvezels van het netvlies beschadigen, het zenuwweefsel dat de achterkant van het oog bekleedt, en de oogzenuw die het oog met de hersenen verbindt.

Helaas is het tot nu toe niet duidelijk waarom de productie van oogvloeistof overmatig kan zijn of waarom de afvoer kan worden geblokkeerd.

Soorten Glaucoom

Deze voorwaarde is verdeeld in verschillende soorten, namelijk::

1. Sluitingshoek glaucoom

• Dit type komt vaker voor in Aziatische landen. In sommige gevallen steekt de iris naar voren en vernaagt of blokkeert de drainagehoek die door het hoornvlies en de iris wordt gevormd.

• Als gevolg hiervan kan vloeistof niet goed door het oog stromen en stijgt de druk.

2. Open hoek

• In deze toestand lijkt de structuur van het oog normaal, maar er is een verstoring in het trabeculaire netwerk. Hierdoor neemt de druk in het oog geleidelijk toe, wat leidt tot schade aan de oogzenuw.

• Dit type gebeurt zo langzaam dat het vaak te laat is om het op te merken.

3. Secundair glaucoom

• Dit is het type dat optreedt als gevolg van ontsteking van de middelste laag van het oog (uveïtis) of letsel aan het oog.

4.  Aangeboren

• Is een aandoening die optreedt als gevolg van afwijkingen in het oog (aangeboren aandoening). Congenitaal glaucoom treft over het algemeen kinderen.

Glaucoom Risicofactoren

Omdat chronische vormen van glaucoom het gezichtsvermogen kunnen beschadigen, zelfs voordat de symptomen verschijnen, is het belangrijk dat iemand met de volgende risicofactoren voor glaucoom zich meer bewust is van deze oogaandoeningen.

Hier zijn de risicofactoren die een persoon deze aandoening kan ervaren:

• Ouder dan 60 jaar
• Een familiegeschiedenis heeft van deze oogziekte
• Bepaalde medische aandoeningen hebben, zoals diabetes, hartaandoeningen, hoge bloeddruk en sikkelcelanemie
• Bijziendheid of verziendheid ervaren
• Een oogletsel hebben gehad of bepaalde soorten oogchirurgie hebben gehad
• Het gebruik van corticosteroïden, vooral oogdruppels voor een lange tijd.

Symptomen Van Glaucoom

De volgende zijn veel voorkomende glaucoomsymptomen die mensen met deze aandoening voelen:

• Pijn in de ogen.
• Hoofdpijn. 
• Het zien van de schaduw van de cirkels op de ogen bij het kijken rond het licht.
• Rode ogen.
• Misselijkheid of braken.
• Mistige ogen (vooral bij baby ' s).
• Het zicht wordt verkleind tot het uiteindelijk helemaal geen objecten meer kan zien.

3. Oog Refractie Problemen

Refractie van het oog is het proces van het binnendringen van licht van de voorkant van het oog (hoornvlies, pupil, netvlies) om direct op het netvlies (achterkant van het oog) te worden gebroken. Zo is het object duidelijk zichtbaar. De meest voorkomende problemen met het gezichtsvermogen zijn oogbrekingsfouten. Mensen die problemen hebben met oogbreking zullen klagen over wazig zicht wanneer ze naar objecten kijken die ver, dichtbij of beide zijn.

4. Conjunctivitis (Rode Ogen)

Conjunctivitis is rode ogen als gevolg van ontsteking van het membraan dat het oppervlak van de oogbol en het binnenste ooglid (conjunctiva van het oog) bekleedt. Naast Rode ogen kan conjunctivitis gepaard gaan met jeuk van de ogen en waterige ogen.

Het bindvlies bevat bloedvaten die zullen verwijden in geval van conjunctivitis. De verwijding van de bloedvaten veroorzaakt de symptomen van rode ogen die het witte deel van de oogbol bedekken. Conjunctivitis is een aandoening die vaak rode ogen veroorzaakt bij kinderen en volwassenen.

Oorzaken en symptomen van conjunctivitis

Conjunctivitis wordt vaak veroorzaakt door een virale infectie (virale conjunctivitis). Naast virale conjunctivitis is er ook bacteriële conjunctivitis veroorzaakt door een bacteriële infectie en allergische conjunctivitis veroorzaakt door een allergische reactie, bijvoorbeeld als gevolg van stof, mijten of lijm in de wimperverlenging.

Conjunctivitis veroorzaakt klachten over rode, waterige ogen en belekan, maar de patiënt zal geen visuele beperking ervaren. Soms kan conjunctivitis veroorzaakt door een allergische reactie ook de huid rond de ogen droog, gezwollen, hobbelig en dof laten lijken.

Behandeling en preventie van conjunctivitis

Bacteriële conjunctivitis wordt behandeld met antibiotica, terwijl allergische conjunctivitis wordt behandeld met anti-allergische geneesmiddelen. Terwijl virale conjunctivitis geen speciale behandeling vereist omdat het vanzelf zal genezen. De arts kan echter oogdruppels geven om de symptomen te verlichten.

Patiënten kunnen ook natuurlijke manieren gebruiken om oogpijn te behandelen, zoals het comprimeren van de ogen met warm of koud water.

Er zijn verschillende manieren om de overdracht van conjunctivitis te voorkomen, waaronder::

• Was uw handen regelmatig en raak uw ogen niet direct aan, vooral na het schudden van handen of het aanraken van mensen met conjunctivitis
• Geen cosmetica of persoonlijke spullen, zoals handdoeken, delen met anderen
• Gebruik geen oogdruppels die zijn gebruikt voor rode ogen, om overdracht van virussen of bacteriën te voorkomen

5. Pterygium

Pterygium is een oogaandoening die wordt veroorzaakt door het slijmvlies dat het wit van de ogen bedekt.

Deze oogziekte komt vaak voor als gevolg van frequente blootstelling aan zonnestraling.

De aanwezigheid van dergelijke slijmvliezen maakt het oog ook als een vreemd lichaam flikkeren. Symptomen zijn rode ogen, wazig zicht en jeukende of hete ogen.

Oorzaken Van Pterygium

de oorzaak van Pterygium is nog onbekend pasi tot nu toe. deskundigen veronderstellen dat de aandoening wordt veroorzaakt door overmatige blootstelling aan ultraviolette stralen. Bovendien wordt gedacht dat chronische irritatie door blootstelling aan stof, zand, wind of rook een rol speelt bij het optreden van Pterygium.

Pterygium Symptomen ?

Symptomen van Pterygium worden gekenmerkt door het verschijnen van een membraan op het witte deel (sclera) van het oppervlak van de oogbol. Dit membraan veroorzaakt meestal geen andere klachten, maar kan toch gepaard gaan met andere storende symptomen, waaronder :

• Rode ogen
• Jeuk of steken in het gebied van de membranen
• Gevoel alsof er een bult in het oog is als het pterygium membraan te dik of te breed is

Tips mencegah Pterygium

• Bescherm uw ogen tegen blootstelling aan zonlicht, stof, wind of zand door een beschermende bril te gebruiken. Dit is belangrijk om te doen,vooral wanneer u buiten beweegt of wanneer u in een voertuig rijdt.
• Als je nodig bent voor een dag activiteit in de hete zon, gebruik dan een beschermende bril die bestand is tegen ultraviolette A-en B-stralen.
• Als uw ogen vaak droog aanvoelen, wees dan niet lui om traandruppels te gebruiken. dit is nuttig voor het behoud van vocht in de ogen, waardoor het risico op irritatie wordt verminderd.

6. Amblyopie (Lui Oog)

Amblyopie of lui oog is een aandoening waarbij het gezichtsvermogen van een kind onduidelijk of minder gefocust is als gevolg van een verstoring van de ontwikkeling van de gezichtsfunctie tijdens de groei van het kind. Deze aandoening heeft geen zichtbare symptomen en meestal zal het kind de toestand van zijn ogen niet vertellen.

Deze oogziekte treedt op wanneer het gezichtsvermogen in één oog wordt verminderd omdat het oog en de hersenen niet goed kunnen samenwerken. 

Amblyopie is de belangrijkste oorzaak van verminderde gezichtsscherpte bij kinderen, waarbij ongeveer 1-5% van de bevolking amblyopie ervaart. Als het niet vroegtijdig wordt gedetecteerd en behandeld, kan een slechte gezichtsscherpte permanent worden.

Er zijn veel dingen die de oorzaak kunnen zijn van lui oog of amblyopie.

Bijvoorbeeld strabisme, onevenwichtigheid van de positie van beide ogen, bijziendheid, verziendheid of astigmatisme in één deel van het oog.

Oorzaken Van Amblyopie

Meestal is de groei van het deel van de hersenen dat de gezichtsscherpte verwerkt, voltooid voordat het kind de leeftijd van 4 jaar bereikt. Als het visuele cortexgedeelte van de hersenen tijdens het proces geen duidelijk beeld krijgt, zullen de cortex en de ogen moeite hebben om de gezichtsscherpte te verhogen. Problemen zullen moeilijker te helpen worden nadat het groeiproces is voltooid.

Sommige oogaandoeningen die amblyopie of lui oog kunnen veroorzaken, zijn de volgende::

• Refractieve stoornissen (hyperopie, bijziendheid en astigmatisme) die nog nooit eerder zijn gecorrigeerd. Deze aandoening kan worden gedetecteerd als het kind vaak knippert of bij het kijken naar een object, of dichter bij het scherm moet komen tijdens het kijken naar televisie.

• Een significant verschil tussen het linker-en rechteroog van min, plus of cilindrische grootte. het linkeroog krijgt bijvoorbeeld min 2 terwijl het rechteroog min 6 krijgt, dus de hersenen zullen moeite hebben om de 2 beelden die vanuit het oog worden verzonden te combineren.

• Scheelzien of oogbewegingsstoornissen zoals andere nystagmus, zenuwverlamming, oogbewegingsstoornissen en andere

• Obstakels voor het binnendringen van licht in het oog (ptosis bij de geboorte, aangeboren cataract, aangeboren glaucoom, cornea-ondoorzichtigheid, trauma en andere)

Behandeling Van Amblyopie

Om met amblyopie om te gaan, als er een refractiestoornis is, moet het kind de hele dag een bril dragen (behalve tijdens de slaap en het baden). Naast een bril is ook een pleistertherapie nodig in het dominante oog, en soms worden er ook oogdruppels gegeven.

Pasta therapie is nodig om het amblyopie oog vaker gebruikt door de oogschors te trainen, zodat de gezichtsscherpte zal toenemen. Patch therapie wordt meestal uitgevoerd door het sluiten van het dominante oog voor een paar uur per dag en regelmatige controle door de oogarts om de drie maanden.

Het succes van de therapie hangt af van de naleving, de ernst van de amblyopie en de leeftijd waarop deze is begonnen. Als het probleem vroegtijdig wordt ontdekt, zal de therapie succesvol zijn en zal de therapietijd ook korter zijn. Als het na 10 jaar wordt gedetecteerd, zal het slagingspercentage lager zijn.

Deze therapie kan enkele maanden of zelfs enkele jaren duren en is effectiever wanneer deze op jonge leeftijd wordt gestart. Over het algemeen kunnen kinderen niet klagen over wazig zien, daarom moet een vroege detectie met een screeningoogonderzoek zo vroeg mogelijk worden gedaan wanneer het kind afbeeldingen, cijfers of letters begint te herkennen, vooral bij kinderen met een voorgeschiedenis van een bril op de ogen. hun ouders.

7. Scheelzien (Scheelzien)

Strabisme of scheelzien is een aandoening van een verkeerde uitlijning van de ogen. Het ene oog kan zich op een voorwerp richten, terwijl het andere oog naar een andere positie lijkt te draaien. Er zijn veel verschillende soorten strabisme en ze worden meestal beschreven door de richting van de verkeerde uitlijning van de ogen. Sommige veel voorkomende soorten strabisme zijn esotropie ("squint"), exotropie (het meest voorkomende type strabisme in de populatie), hypotropie en hypertrophie.

Strabisme kan bij kinderen of volwassenen voorkomen, terwijl de meeste gevallen in de kindertijd voorkomen. Strabisme komt vaak voor bij perfect gezonde kinderen, maar sommige aandoeningen die de hersenen beïnvloeden, zoals hersenverlamming, downsyndroom, hydrocefalie, kinderen met een voorgeschiedenis van aanvallen, hebben meer kans op strabisme. Bij volwassenen is een beroerte de belangrijkste oorzaak van scheelzien of scheelzien, gevolgd door neurologische problemen, hoofdtrauma en de ziekte van graves.

Deze verkeerde uitlijning kan lui oog/amblyopie bij kinderen veroorzaken. Wanneer de ogen in verschillende richtingen worden gefocust, zullen de Hersenen 2 verschillende visuele beelden ontvangen. Bij deze aandoening kunnen de hersenen beelden van verkeerd uitgelijnd ogen negeren om dubbel zicht te voorkomen, wat resulteert in een slechte visuele ontwikkeling. Andere aandoeningen zoals verlies van stereoscopische/dieptewaarneming, oogspierspanning en abnormale hoofdhouding kunnen optreden als late complicaties van strabisme.

De exacte oorzaak van scheelzien of scheelzien is nog onbekend. De meeste gevallen van strabisme zijn het gevolg van een slecht begrepen aandoening van neuromusculaire (inclusief hersenen) controle over oogbewegingen. Soms, maar zelden, leiden problemen met de eigenlijke oogspieren tot strabisme.

Symptomen van strabisme

• Squint eyes
• De ogen zijn niet in dezelfde richting uitgelijnd
• Ongecoördineerde oogbewegingen
• Verlies van zicht of dieptewaarneming
• Het hoofd kantelen tijdens verschillende activiteiten
• Dubbelzien bij volwassenen (let op: kinderen kunnen nooit dubbelzien hebben omdat amblyopie zich in korte tijd kan ontwikkelen)

Het doel van strabismusbehandeling is het verbeteren van de uitlijning van de ogen, waardoor de ogen samenwerken (binoculair enkel zicht). De behandeling kan bestaan uit een bril op sterkte, oogspieroefeningen, lensprims en / of oogspierchirurgie als de definitieve procedure.

Sommige problemen die geassocieerd kunnen worden met strabisme (bijv. amblyopie, ptosis en cataract) worden beter behandeld vóór oogspierchirurgie.

8. kleurenblindheid

Kleurenblindheid is een aandoening waarbij het oog niet in staat is om kleuren normaal te zien. Deze aandoening maakt patiënten niet in staat om Kleuren volledig te onderscheiden (totale kleurenblindheid) of bepaalde kleuren (gedeeltelijke kleurenblindheid). Hoewel het iedereen kan overkomen, wordt deze aandoening vaker door mannen dan door vrouwen ervaren. Dus, of kleurenblindheid kan worden genezen.

Wanneer een persoon bepaalde kleuren niet kan zien of sommige kleuren niet kan onderscheiden, is het waarschijnlijk dat hij kleurenblindheid heeft.

Deze oogziekte treedt op wanneer de kleurcellen in het oog (kegelcellen) afwezig zijn of niet goed werken. 

Wanneer het ernstigst is, kan een persoon alleen in grijze schaduwen zien, maar deze aandoening is zeldzaam.

De meeste mensen met deze aandoening krijgen het vanaf de geboorte.

Het kan echter ook optreden als gevolg van het gebruik van bepaalde geneesmiddelen en ziekten. Dit zijn drie soorten kleurenblindheid die bekend moeten worden.

Oorzaken Van Kleurenblindheid

Het oog heeft speciale zenuwcellen die reageren op kleur en licht. Naast het detecteren van licht en donker, functioneren deze cellen ook om drie kleurpigmenten te detecteren, namelijk rood, groen en blauw. Vervolgens bepalen de hersenen de kleurwaarneming van wat wordt vastgelegd door de cellen in het oog.

Bij mensen met kleurenblindheid zijn cellen die kleurpigmenten detecteren beschadigd of werken ze niet goed. Als gevolg hiervan kan het oog bepaalde kleuren of zelfs de hele kleur niet detecteren.

De oorzaken van kleurenblindheid zijn verdeeld in drie, namelijk als volgt::

1. Genetica

In de overgrote meerderheid van de gevallen wordt kleurenblindheid van ouder op kind doorgegeven. Erfelijke kleurenblindheid treft over het algemeen beide ogen. De ernst van kleurenblindheid bij erfelijke ziekten kan mild, matig tot ernstig zijn, met een mate van ernst die pas aan het einde van het leven van de patiënt zal veranderen.

2. Ziekte

Naast erfelijkheid kunnen de volgende factoren ertoe leiden dat een persoon later in het leven kleurenblindheid ontwikkelt:

• Bepaalde ziekten die het vermogen om kleuren te zien kunnen verminderen, zoals sikkelcelanemie, diabetes, maculaire degeneratie, de ziekte van Alzheimer, multiple sclerose, glaucoom, de ziekte van Parkinson, leukemie of alcoholverslaving
• Bijwerkingen van geneesmiddelen, zoals digoxine, ethambutol, fenytoïne, sildenafil en hydroxychloroquine
• Blootstelling aan chemicaliën, zoals koolstofdisulfide gebruikt in de rayonindustrie of styreen gebruikt in de kunststof - en rubberindustrie
• Oogletsel, bijvoorbeeld door een ongeval of impact

3. Veroudering

• Leeftijd kan ook de oorzaak zijn van een persoon die lijdt aan kleurenblindheid. Naarmate we ouder worden, zal het vermogen van het oog om licht en kleur op te vangen afnemen, zodat het moeilijk kan zijn om kleuren te onderscheiden. Deze aandoening zal erger zijn bij iemand met cataractziekte.

9. Presbyopie

Presbyopie of ouderdom is een aandoening waarbij het oog langzaam het vermogen verliest om snel te focussen op nabije objecten. Deze aandoening is iets dat vaak voorkomt met toenemende leeftijd. Presbyopie verschijnt meestal op de leeftijd van 40 jaar en blijft zich ontwikkelen tot de leeftijd van 65 jaar.

Dit is gerelateerd aan de lens van het oog die wordt omringd door spieren die elastisch zijn. Deze spieren kunnen de vorm van de lens veranderen om licht te focussen, zodat het precies op het netvlies valt. Helaas, met de leeftijd, zullen de spieren rond de lens van het oog hun elasticiteit verliezen en verharden. Als gevolg hiervan kan de lens van het oog het licht niet goed buigen om het op het netvlies te richten.

10. Droge Ogen

Droge ogen is een aandoening waarbij het oog niet genoeg tranen bevat om de voering van het oog te smeren. Deze aandoening staat bekend als keratoconjunctivitis sicca. Droge ogen kunnen ervoor zorgen dat patiënten klagen over ongemak rond de ogen, zoals jeuk, pijn of zelfs wazig zien. Tranen zelf is een vloeistof die bestaat uit water, zout, vet, eiwitten en mucine (een soort eiwit) om de ogen te smeren en het oogoppervlak glad te houden.

Bovendien dienen tranen ook om de ogen te beschermen tegen verontreiniging door vreemde lichamen, zoals ziektekiemen die infecties, stof en ander vuil veroorzaken. Onder normale omstandigheden zullen tranen het oppervlak van het oog smeren bij het knipperen. Bij het droge ogen syndroom is er echter een verstoring in de productie of samenstelling van tranen waardoor het oppervlak van het oog niet goed gesmeerd wordt.

11. Allergie

Jeukende ogen zijn het meest voorkomende symptoom van oogallergieën. In de medische wereld wordt deze aandoening aangeduid als allergische conjunctivitis en kan optreden als gevolg van een overmatige reactie van het immuunsysteem op stoffen of allergenen (allergie-triggerende stoffen) die het oog binnendringen. De triggerende factoren zijn heel divers, variërend van stof, vuil, dierlijk haar tot mijten.

Bij het ervaren van jeukende ogen als gevolg van allergieën, kan een persoon verschillende andere symptomen ervaren, zoals rode en waterige ogen, gemakkelijke schittering of gevoeligheid voor licht, gezwollen ogen en steken of ongemak in de ogen.

12. Oogletsel

Oogletsel is het optreden van een harde impact als gevolg van scherpe of botte voorwerpen in het gebied rond het oog, en kan ook worden veroorzaakt door warmtetrauma, straling en chemisch trauma. De impact van schade kan direct na de gebeurtenis of later worden gezien of gevoeld. Bovendien loopt letsel aan het oog het risico het gezichtsvermogen te verlagen, tot verdere blindheid, wat ook een invloed heeft op de verminderde kwaliteit van leven en productiviteit van de patiënt.

Letsel aan het oog kan het gevolg zijn van verschillende aandoeningen, waaronder::

• Binnendringen van vreemde voorwerpen of deeltjes in het oog. 
• Blootstelling aan chemicaliën, zoals blootstelling aan zeep tijdens het baden. 
• Botte impact, steekwond in het oog, of letsel door een val. 
• Verwondingen aan het oog zijn mild en ernstig. In milde gevallen veroorzaken oogletsels over het algemeen alleen pijn en roodheid van de ogen, evenals waterige ogen.

Niettemin vereisen ernstige oogletsel verdere behandeling van een arts.